Hepinizi çok sevdim. Belki anlatamadım ya da gösteremedim, hepsi olabilir.. Güneşli bir sabahta başlayan “merhaba” ile kül rengi bir sonbahar akşamı söylenen “elveda” arasında geçen zaman kadardı herşey. Ne daha uzun ne daha kısa... Soğuktu çünkü yaşam, kışları bilmezdiniz. Öyle bir kış ki başladımı bir türlü bitmezdi. Üşürdünüz, titrerdiniz. Oysa sıcaktı yüreğim, sıcaktı bedenim. Değerini bilmezdiniz. Giderdiniz ama, hep giderdiniz ; açtığınız yaralara aldırmadan, arkanıza bile bakmadan.. Sizi bekleyen birileri nasılsa vardı bir yerlerde, o halde beklemek niye ?
Gittikçe kayboldum sayenizde ancak yine de sevdim hepinizi, belki gösteremeden belki gizlice...
Gittikçe kayboldum sayenizde ancak yine de sevdim hepinizi, belki gösteremeden belki gizlice...
2 yorum:
Ben ona dedimki;
- Seni tanıdıktan sonra bana acı çektirenlerin hepsini affettim. Çünkü ben sana gebeymişim de haberim yokmuş... Yoksa sana nasıl aşık olabilirdim.
Temennim sizin de bulmanız Captain!
:P
bu arada bi cisim yaklaşıyor...
iyi dilekleriniz için teşekkür ederim sergeant. ben de affediyorum her defasında ama pek bir işe yaramıyor anladığım kadarıyla :) dur bakalım daha göreceğimiz güzel günler vardır bizimde.. beklemeyi ve sabretmeyi de öğrenmek lazım.
"kimsin sennnn..." :P
Yorum Gönder