Salı, Ağustos 07, 2007

15 yıl önce, bugün..

Bilirler ki;
hiçkimsenin geçmişi zaferle dolu değil, yenilgiler de var yaşamda ve kabullenmek gerek...Onlar da ikiz kardeş gibi hangisinin yüzüne ayna tutsan yansıyan bir diğeri, ayırmak mümkün değil. Çoğu hatırlamak istemez yenilgileri düşlerini zaferler üzerine kurar, kimi zaferlerin kıymetini bilmez yenilgileri alnına, avuçlarına kazır.

Ve eklerler ki;
anılar da böyle, onları da ayıramazsın "iyi", "kötü" diye...Kötüleri bir köşede bırakıp, iyileri seçemezsin. Birini kabul ediyorsan, diğerini de etmek zorundasın...

Derler ki;
her inişin bir çıkışı, her çıkışın da bir inişi var. Ne yaşam düz bir yol, ne de yürüdüğün bir gül bahçesi, üstelik son pişmanlık faydasız...

Hatırla ki;
herşeyin sonlu olduğu bir dünya bu, denizdeki kum tanesi veya yere düşen yağmur damlası için bile böyle. Ve sonu değiştiremezsin; ya ölüsündür ya da ölümsüz...


Gülümse;
varsın çünkü,
yaşıyorsun çünkü...





3 yorum:

... dedi ki...

:)

karamsar bi dolu düşüncelerle boğuşurken iyi geldi bu yazı

:)

Gizliyüz dedi ki...

işe yaramasına sevindim :)

Adsız dedi ki...

bende onbeşyıl sonra bugün neler oluyor herşey aynımı diye merak ettim :)