Bugünlerde canım çok sıkılıyor. Heyecanımı kaybetmeye başladım. Hiçbirşey yapmak istemiyorum. Kimseyi görmek istemiyorum, dışarı çıkmak istemiyorum, konuşmak hiç istemiyorum. En güzel oyuncağını kaybetmiş ya da bozmuş çocuklar gibiyim. Azalıyorum. Son zamanlarda bir de Turgut Uyar şiirlerine taktım. Baştan, sonra yine baştan, sonra en baştan derken geçiyor zaman.
“...
Bütün ayraçları kaldırdın ama unuttuğun
Bir şey vardı yine de, çiçekleri sulamadın
Gökyüzü sarardı o zaman, bulutlar kirlendi
Ve ne kadar az konuşur olduk günboyu
Birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor
Bütün ayraçları kaldırdın ama unuttuğun
Bir şey vardı yine de, çiçekleri sulamadın
Gökyüzü sarardı o zaman, bulutlar kirlendi
Ve ne kadar az konuşur olduk günboyu
Birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor
Tam da susuşların birbirine eklendiği yerde..”
1 yorum:
param olmasa;
iki göz odam, sigaram, rakım olmasa
aşkım olmasa;
güneşim, suyum, kalbim olmasa
iyi ki sen varsın be umut!
kandır beni,
onar beni,
sonra da yaşat biraz
kimbilir
belki elim uzanır mutluluğa
Yorum Gönder